مجموعه داستان «مرا به خواب هایت ببر ماریه» نشان می دهد که نویسندۀ آن، سیدعلی شجاعی دغدغۀ فرم و زبان دارد و این دو نکته در کنار دیگر نکات مثبت داستان نویسی اوست که در تک تک داستان های این مجموعه قابل ردیابی است. متن حاضر دقیق شدن در یکی از داستان های این مجموعه […]
مکتب ساختارگرایی(۲) که تمرکز بر اهمیت تکنیک و ساختار یک اثر دارد، برای تحلیل داستان به زاویه دید، نمادها، مضمون ها، و مکان و زمان توجه می‌کند. یکی از شاخه‌های برآمده از این مکتب روایت شناسی است. روایت شناسی داستان را از منظر ساختار روایی آن مورد بررسی قرار می دهد. مژده موذنی: مکتب ساختارگرایی(۲) که […]
سیدعلی کاشفی خوانساری دریای ادب پارسی چنان فراخ و شگرف است که توصیف حدود کمّی و کیفی، تاریخی و جغرافیایی و شکلی و محتوایی آن آسان نیست. زبانی که امروز، زبان رسمی فقط یک کشور در میانهٔ نقشه جهان است، زمانی، زبان ادبی و اداری بخشی عظیم از مردمان کرهٔ خاکی از جاوه و بنگال […]
«خطای که باید اصلاح شود این است که «عیشی» (برخلاف معرفی درگاه‌های فرهنگی و خبرگزاری‌ها) اصلاً شاعر مذهبی (یا به اصطلاح امروز: آیینی) نیست! در تمامی کلّیّات و دیوانش، ده دوازده مدح و مرثیهٔ اهل‌بیت (ع) دارد و بخش عمده‌اش موضوعاتی همچون عشق و حسرت و پند و عبرت و خیال‌پردازی‌های مرسوم شاعرانه است! البته […]
طنز و بذله‌گویی درباره‌ی موضوعات سیاسی چنان جایگاهی در میان مردم روسیه دارد که در دایره المعارف شورویِ سال ۱۹۲۶ از آن به عنوان یک ژانر مجزا یاد شده است. استبداد همواره محرک این ملت بوده تا در خفا درباره‌اش لطیفه و حکایت طنز بسازند و از این جهت خفقان دوره‌ی کمونیسم به شکلی بی‌رقیب […]
