این کتاب حاوی دو نوشتار مجزا با عنوان «نگاه به زن» و «تنها پیامبر زن» است. این دو نوشتار بازنویسی دو سخنرانی از سید مجتبی حسینی، اسلامشناس معاصر است که اولی در سال ۱۳۷۸ در دانشگاه صنعتی شریف و دومی در همان سال در شیراز انجام گردیده است. در نوشتار نخست به بهانه میلاد بانوی آفرینش، حضرت زهرا سلام الله علیها، نگاه پیامبر گرامی اسلام و پیشوایان معصوم به زنان مورد بحث قرار میگیرد و تجلیل بینظیر رسول مهر و امید که دخت خویش را «ام ابیها» میخواند، واکاوی می شود. در ادامه نگاه دو طیف از داعیهداران تدین مورد انتقاد قرار گرفته که یکی مبتنی بر «افراط سنتی» است و مبنای توجیه دینی هم ندارد و دیگری «تفریط ضد سنتی» است. آنهایی هم که داعیه تدین نداشتهاند، از زوایای ظاهرفریبانهای با مسأله برخورد کردهاند. در نتیجه کمتر کسی نگاه مستقل دین به زن را مورد تأمل قرار داده است. در ادامه بحث، زوایای مختلف این نگاه باز شده و به خواننده ارائه میشود. نوشتار دوم بهانهای است تا با ذکر نام حضرت زینب سلام الله علیها، جلوههایی متفاوت از منشور روح علوی و فاطمی آن بزرگوار بر خواننده تابیده شود. در ادامه به این نکته توجه داده شده که چرا خداوند بار سنگین پیامرسانی واقعه عاشورا را بر عهده ایشان گذاشته است و این، وجه تسمیه کتاب است. زینب اولین پیامبر زن نامیده شده؛ نه اینکه شریعت جدید آورده باشد، بلکه حضرتش پیام عاشورا را که خلاصه و روح پیام ادیان است، به مردم رسانده است…