در مجلد دوم از مقامات اولیاء – که شرحی است بر زیارت پرمغز جامعه کبیره – نویسنده به شرح شهادتهایی میپردازد که در این زیارت بیان گردیده است. در ضمن شهادت اول (شهادت به یگانگی خدا)، نویسنده با تامل در متن زیارت، طی بحثی بینظیر جلوه دیگری از توحید را به مخاطب نشان میدهد که تا کنون کمتر مورد بحث قرار گرفته است. در بخش بعدی، شهادت دوم (شهادت به رسالت حضرت محمد صلی الله علیه و آله) مورد تدقیق قرار گرفته و به صورتی فشرده و با بیانی کمنظیر، مباحث مربوط به پیامبر شناسی مطرح شده و همچنین به برخی ویژگیهای رسول خاتم توجه داده شده است. بخش پایانی کتاب، شهادت به مقامات ائمه معصومین است که علاوه بر ذکر این ویژگیها، به ژرفای معانی این عبارات اشاره میشود. در بخشی از کتاب میخوانیم: اگر ائمه علیهم السلام به مقامی رسیدهاند، به وسیله کرامات خدا رسیدهاند و هیچ چیزی مستقل از خدا ندارند. ویژگی مهم ائمه، ارتباط و اتصال لحظهبهلحظهشان با خدای متعال است. نسبتشان با خداست… شما در یک محور مختصات، تعریفی از نقاط ندارید به جز فاصله و رابطهاش با مبدأ. و الا هیچ نقطهای را نمیتوانید تعریف کنید… این عالَم یک مبدأ بیشتر ندارد و آن خداست.هر چه هست با خدا شناخته میشود. لذا اگر کسی خدا را نشناسد، پیامبر را هم نشناخته، دین را هم نشناخته و خودش را هم نشناخته است…