جلد دوم مجموعهی «من و عروسکام»، ادامهی همراهی با شخصیتهای دوست داشتنی «عسل، غزل و عروسکها» در بستر داستانی مهیج و آموزنده است. خانم «نسیم عربامیری» با اطلاع از ویژگیهای رفتاری کودکان پنج تا هشت ساله، روی نکاتی دست گذاشته که دغدغهی مشترک خانوادهها به حساب میآید: نخست، تغذیهی سالم و اهمیت تبیین آن برای کودکان و دوم،آموزش اصول ابتدایی مراقبت از خود، صد البته بدون انتقال ترس به آنها.
«اینجا کجاست؟ ما گم شدیم؟!» ارتباط عاطفی کودک و اسباببازیها را با زیبایی نشان میدهد. بیشتر ما بزرگترها قادر به درک احساس فرزند خود نسبت به وسایل سرگرمی نیستیم.اما نویسنده، کمک میکند تا ببینیم در دنیای زیبای خردسالان چه میگذرد و چگونه اشیائی که از دید ما هیچ ارزشی ندارند، تمام دنیای کودک به حساب میآیند. این درک مشترک، دستاورد مهمی است که مانع بسیاری از تنشها در ارتباط روزمره با فرزندان میشود.
کتاب برای مخاطب خود نیز، حرفهای زیادی دارد و به سادگی او را به سرزمین خیال میبرد و با نخستین جملهها کاری میکند تا قادر به درک احساسات، حرفها و تصمیمات خرسی، ببعی و عروسک شود. منطق روایت کاملا با ذهن عینیتگرای کودک تطابق دارد: اسباببازیها غذاهای مفید را پنهان میکنند تا عسل کوچک بماند و همیشه با آنها بازی کند.
بدون ماهی و سبزیجات، شیر و ماست، مهمترین آرزوی کودکان – بزرگ شدن – اتفاق نمیافتد. پس مخاطب به شکل غیرمستقیم ارزش تغذیهی سالم را میفهمد. صد البته که اسباببازیها در آخرین لحظه، از کلک زدن منصرف میشوند. اینجاست که تصویرگر خلاق – خانم آتنا شمس – صحنهی زیبا و به یادماندنی غذادادن اساببازیها به شخصیت اصلی را خلق کرده و این ارتباط پیچیده را به نمایش درمیآورد.
یکی دیگر از ویژگیهای منحصر به فرد مجموعه ، استفاده از تکنیک تغییر راوی و بیان داستان از زبان شخصیتهای مختلف است که امکان منحصر به فرد دیدن یک موضوع از نظرگاههای متفاوت را برای کودک فراهم میآورد و بهصورت غیرمستقیم، معضل حق به جانب بودنرا نفی میکند. این ویژگی ارزشمند میتواند به رشد هوش هیجانی مخاطب بینجامد. بویژه که فرزندسالاری رایج فعلی در خانوادهها، به سختی چنین امکانی را در دنیای واقعی در اختیار کودکان میگذارد.
«اینجا کجاست؟ ما گم شدیم؟!» علاوه بر رشد جسمی و عاطفی به ارتقای توانمندیهای رفتاری نیز به شکل همزمان توجه دارد.عروسکها که از تنها ماندن در خانه ناراحتند، بیرون میروند. اما بلافاصله پس از خروج از منزل، از کار خود پشیمان میشوند. خطرها را میفهمند و میترسند. اما با لحنی منطقی به هم میگویند:
«گریه نباید بکنین
گریه و زاری بیخوده»
در این بخش، کودک در بطن روایتی سرگرم کننده، با مهارت کنترل هیجان آشنا میشود.همراهی این موضوع مهم با تصاویر زیبا و آرامبخش از محله، ترس را دور نگه میدارد و ورود «غزل» در صفحهی بعد و چهرهی مهربانش، آرامش را بازمیگرداند.
تصویرگر «اینجا کجاست؟ ما گم شدیم؟!» احساسات متعدد و پیچیدهی جاری در متن را با استفاده از رنگهای شاد و ترکیببندی جذاب به نمایش گذاشته و کاری کرده تا توجه کودک در تجربیات دنیای واقعی هم، به چهرهها و واکنشهای افراد جلب شود و گامی به سوی رشد عاطفی بردارد.
مجموعهی «من و عروسکام» در مقایسه با انبوه کتابهای موجود برای گروه سنی پنج سال به بالا، ویژگیهای منحصر به فردی دارد که میتواند انتظارات خانوادهها و مربیان فرهیخته را برآورده کند. امیدواریم شما هم چنین نظری داشته باشید.
دومین جلد از مجموعهی «من و عروسکام» برای با مهربانترین صحنه به پایان میرسد: دنیای پرافت و خیز داستان با بوسهی پرمحبت «عسل» و «غزل» به تعادل میرسد و دوستی و همبازی شدن تجربههای خوشایند را به خاطر میآورد که با رنگ سبز آستر بدرقهی کتاب نوید روزهای بهتر را میدهد.