داستان‌های شجاعی در مجموعۀ «امروز، بشریت…» آینه‌ای است از زخم‌های جامعه‌ای در حال گذر از مدرنیته؛ زخم‌هایی از جنس بی‌معنی شدن عشق و کم‌رنگ شدن روابط خانوادگی. در واقع نویسنده در این داستان‌ها، بخش‌هایی از جامعه را می‌بیند که پیش از او کمتر کسی به آن‌ها توجه کرده است.
