یک بار برابر تیربار

مجموعه داستان «یک‌بار برابر تیربار» هفت داستان کوتاه از عبدالرزاق پورعاطف است. نویسنده و روزنامه‌نگار جوان این روزهای ادبیات ایران که این مجموعه دومین اثر داستانی وی به شمار می‌رود.

پورعاطف اهل جنوب ایران است و خون و خویش با جنگ عجین شده است. گرچه به لحاظ سنی خود در زمره نویسندگانی نیست که جنگ را مستقیم تجربه کرده باشد، اما نگاهی به آثار او نشان می‌دهد که برای نوشتن از جنگ لازم نیست تا این هیبت سیاه را حتماً لمس کرده باشی. گاهی آنچه از آن باقی مانده یا پس از آن به چشم می‌آید، آدم‌ها و خاطرات و آثار برجامانده از جنگ چنان تلخ و سیاه هستند که حتی باقی‌ماندگان از جنگ در مقابل آن، آرزوی جنگ و نه ایستادن در پس از جنگ را می‌کنند و در چنین موقعیتی است که نوشتن از جنگ و آنچه در آن رخ داده است، معناهای متفاوتی پیدا می‌کند.

پورعاطف در داستان‌های کوتاهش در این کتاب به دنبال تلفیقی از حماسه و رگه‌های روشن ولو کمرنگ از انسانیت در مقابل سیاه‌های ناشی از جنگ است. در داستان‌های او مرز میان دشمن و خودی، مرزی گاه چنان باریک است که وقتی هر دو در نقطه‌ای به نام مسلمانی به اشتراک می‌رسند دیگر نمی‌شود درباره خوبی و یا بدی هیچکدام به اظهار نظر پرداخت و البته در چنین رویکردهایی است که نفس این واقعه مخاطب را به جنگ با روان خودش وا می‌دارد.

داستان‌های پورعاطف در این مجموعه با لحنی بسیار ساده و در عین حال سرضرب، پر کشش و تعلیق و داستانی و حس‌برانگیز نوشته شده است. از توضیح زوائد و حواشی در این داستان‌ها به شدت پرهیز شده است. سعی نویسنده بر آن بوده است تا با عبارات کوتاه و گاه با استفاده از رگه‌های کم‌رنگ طنز از دل آنچه از جنگ به گوشش رسیده است داستانی روایت کند که با وجود رخدادن در دل جبهه، برای مخاطب امروز عصر دیجیتال حرفی برای زدن دارد.

پورعاطف سعی کرده در داستان‌های کوتاهش در این مجموعه به دنبال ردپای انسانیت و گم‌گشتگی انسان در مواجهه با آن باشد. او سعی کرده داستان را نه ابزاری برای روایت و توصیف که برای بازخوانی و یادآوری وجوهی از انسان که زیر چرخ‌دنده‌های جنگ قلب به معنای دیگری شده است، بکار گیرد و در این کار خوش درخشیده است.

این داستان‌نویس جوان حائز رتبه‌های بسیار زیادی در عرصه داستان‌‌نویسی در جشنواره‌های داخلی است که نشان از اقبال حرفه‌ای به آثار وی دارد.