«من سقراط مجروح را دوست دارم» عنوان مجموعهای از نمایشنامههای نه چندان بلند سعید تشکری است که انتشارات کتاب نیستان آنها را در قالب یک اثر گردآوری کرده است.
تشکری با وجود اینکه چند سالی است به صورت رسمی اعلام کرده که از فضای نمایش و تئاتر خداخافظی کرده است و قصد بازگشت به آن را ندارد، اما در این کتاب بخشی از مهمترین دغدغهها و نوع نگاهش به سوژهها را برای روایت در قالب نمایشنامه در معرض دید مخاطب قرار داده است.
این کتاب شش نمایشنامه از تشکری را شامل میشود که با عناوین من و تو و…، آینه آوردهام ای روشنی!، زندگی جای دیگری است…، رؤیای سالینجر، من سقراط مجروح را دوست دارم و یک گفتار در آن جمع شده است.
نمایشنامه «من و تو» روایتی است از مواجهه فردوسی و دقیقی از شاعران خراسان و سرزمین توس که هر دو از شاهنامه سرایان به نام روزگار خود بودهاند. در این نمایشنامه این دو شاعر که هر دو خود را در ایجاد زبان فارسی امروز و نیز خلق شاهنامه صاحب برتری میدانند با یکدیگر به نزاع کلامی میپردازند. و در این حین برخی از شخصیتهای تاریخی و نیز برخی از شخصیتهای خیالی معاصر نیز به داستان وارد و گرد ضرورت حفظ زبان فارسی با هم به بحث میپردازند.
نمایشنامه «آئینه آوردهام ای روشنی» نیز نوعی نمایشنامه برای خلق یک اثر نمایشی صورتخوانی است که از ساختارهای نمایشی کهن ایران به شمار میرود.
در این نمایشنامه شخصیتهایی مانند تلخک و سلطان و خنیاگر و رومی و وزیر حضور دارند و به تناسب فضای این نمایش با یکدیگر مشاجره دارند.
نمایشنامه دیگر این اثر با عنوان «زندگی جای دیگری است» بیش از هر چیزی تلاشی است برای نمایش نوع ارتباط انسان با خداوند که این بار از زبان دو افسر نظامی آمریکایی در مواجهه با یک دانشجوی ایرانی روایت میشود.
نمایشنامه «رویای سالینجر» از این مجموعه نیز اقتباسی نمایشی است از یک داستان کوتاه فکاهی که محل رخداد آن در نیویورک است.
در نمایشنامه «رؤیای سالنجر» دیدار فردی فقیر و عامی با جی دی سالینجر نویسنده مشهور روایت میَشود و تأثیری که این مرد فکر میکند با دیدار با سالینجر در زندگی او ایجاد شده است.
نمایشنامه «من سقراط مجروح را دوست دارم» از این کتاب نیز برداشتی است اقتباسی از اثری از برتولت برشت با عنوان سقراط مجروح که در آن از زاویه دید این فیلسوف به برخی از مهمترین مسائل زندگی انسانی نگاه شده است.
بخش پایانی از این کتاب نیز شامل مقالهای از نویسنده است با عنوان اقتباس اندیشه که در آن به موضوع چیستی و چگونگی اقتباس از اندیشه حاکم بر یک نویسنده و دراماتورژ و یا متن نمایش سخن به میان آمده است.