مجموعه داستان «صید قزلآلا در بالادست رودخانه کودور» عنوان مجموعهای از هشت داستان کوتاه از فاضل اسکندر است. نویسنده اهل آبخاز که بخش زیادی از عمر خود را در مؤسسه ادبی معتبر ماکسیم گورکی در مسکو تحصیل و بیشتر از هر چیز به معرفی فرهنگ و زندگی منطقه قفقاز پرداخت و به همین خاطر آثار ادبی خود را نیز به زبان روسی تألیف کرد و در کنار آن با همین موضوع به روزنامهنگاری نیز پرداخته است. اسکندر در دهه ۱۹۶۰ در زمره نویسندگان سرشناس منظقه آبخاز به شمار میرود که به سیاستهای اقتصادی لیسنکو و خروچف در زمینه کشاورزی اعتراض میکند و این اعتراض را با خلق داستانهایی با تم محیط زیستی انجام میدهد. با این همه بخش مهمی از زندگی ادبی او صرف خلق داستانهایی شده است که بیشتر از هر چیز شیوه و مسلک زندگی روستایی و فئودالی در منطقه آبخاز را به نمایش میکشد، زندگیای که او یکی از مهمترین نمادهای آن است.
در داستانهای اسکندر در این مجموعه نیز کمابیش میتوان ریشههای علاقه شدید او به سرزمینی که به ناچار و پس از اخراج خانوادهاش در سال ۱۹۳۸ از ایران به دلیل سیاستهای مهاجرتی استالین درباره اقلیتها در منطقه قفقاز موطن او شده است به چشم میخورد. او نه به عنوان یک رانده شده از سرزمین مادری که به عنوان فردی که زیست بوم خود را در جغرافیایی تازه و با جبر حاکمان آن آغاز شده است، لحظهای از پیشنهادهای رندانه و اعلام مخالفت با وضعیت جاری در این منطقه دست برنمیدارد.
داستانهای کوتاه او در این مجموعه را شاید نتوان داستانهایی انتقادی به معنای تام و تمام دانست اما تمامی آنها با شخصیتهای شکل گرفته است که زندگی در شرایط کمونیستی و سوسیالیستی را برنمیتابند و سعی در اصلاح آن دارند و یا به نقد افراد و سیستمهای زیستی میپردازد که در این ساختار تازه استحاله شدهاند و برای خود هویت و آیندهای مستقل، پویا و قابل لمس و حس متصور نیستند.
در این مجموعه که پیش روی شماست نگاه انسانی اسکندر و توجه به ساختارهای زیستی شکلدهنده به زندگی انسانها در منطقه قفقاز و معرفی آنها با اصول زندگی در جامعه سوسیالیستی شوروی سابق مورد توجه و نقد و نگاه جدی او قرار گرفته و با رگههایی از طنز برای مخاطب آمیخته شده است که همین مساله بر خوانش و جذابیت آنها افزوده است.
این اثر با ترجمه اصغر قدرتی از زبان روسی به فارسی ترجمه شده و ویرایش آن نیز بر عهده زهرا زنگنه بوده است.