زمین سرماخورده

تبدیل کردن امر حفاظت از محیط زیست به یک باور ذهنی و عادت تنها راهی است که در نهایت به حفظ محیط زیست می‌انجامد. بهترین زمان برای ایجاد چنین باوری نیز از دوران کودکی است.کودکان ما آلودگی هوا را می‌شناسند، می‌دانند زباله چیست و از بازیافت مواد آگاهی دارند آن‌ها متوجه خطرات ناشی از تغییر آب و هوا هستند. همه این‌ها یعنی صدمه به محیط زیست. این‌که ما چگونه رفتار کنیم و به کودکمان این رفتارها را بیاموزیم نکته اصلی علاقه در حفظ محیط زیست است.

این روزها آشنایی با طبیعت به طور جدایی ‌ناپذیری با آگاهی از تغییر آب و هوا و مشکلات زیست‌محیطی دیگر در ارتباط است. تغییر آب و هوا موضوعی نگران‌کننده و بحث برانگیز در میان بزرگسالان است. این مشکلات وسیع، درکشان دشوار است و می‌توانند باعث بروز احساسات شدیدی مانند ترس، اضطراب، سرخوردگی، خشم و یأس شوند. علاقه‌مندی به محیط زیست و حفاظت آن امری است که می‌بایست دانش‌آموزان در کودکی فراگیرند تا در ذهنشان نهادینه شود؛ لازمه این امر آگاهی دادن به آن‌ها درباره مسائل ساده زیست‌محیطی است. لازم است از کودکی به فرزندتان بفهمانید که چقدر به محیط زیست احتیاج داریم و همه باید در حفظ آن بکوشیم.

فعالیت‌های انسانی از هر نوعی که باشد ممکن است نوعی از آلودگی را به وجود آورد. آلودگی هوا، آلودگی منابع آب، آلودگی محیط زیست، آلودگی پسماندها، آلودگی زباله‌ها و… همه این موارد نشات گرفته از عدم آگاهی افراد است که موجب افزایش آلودگی در محیط‌های شهری می‌شود.

عده بسیار کمی از افراد در ایجاد آلودگی آگاهی کامل دارند و آگاهانه عمل می‌کنند. زمانی که آموزش‌های درست و مناسب به افراد خصوصاً کودکان داده شود آنها می‌توانند در برابر آلودگی‌های محیط زیست برخوردی مناسب و عقلانی از خود نشان دهند. داستان مصور «زمین سرما‌خورده» نوشته‌ی «رکسان ماری گالیه» با تصویرگری «ساندرین لوم» را «سیدمحمدمهدی شجاعی» به فارسی برگردانده است. این کتاب با زبانی ساده و تصاویری زیبا و جذاب اهمیت محافظت از محیط زیست را یادآوری می‌کند.

داستان سرماخوردگی زمین، تب و سرفه‌هایش، پسرکی را به فکر مراقبت از آن وا می‌دارد. او روی  بلندترین جای بلندترین شهر دنیا می‌رود و همه کس و همه چیز را به سکوت فرا می‌خواند  و…

کتاب «زمین سرماخورده» با زبانی ساده و تشبیه‌هایی آسان فهم برای کودکان، همچون عطسه کردن، تب کردن و گریه کردن زمین، مخاطبان را از «بیماری» سیاره‌ی ما در زمین آگاه می‌کند و فاجعه‌های زیست‌‌محیطی همچون زمین لرزه، گرمایش زمین، سونامی و…  را که «عوارض» این بیماری هستند، به آنها می‌شناساند.

انتخاب یک کودک به عنوان کسی که برای نجات سیاره‌ی زمین احساس مسئولیت می‌کند و دیگران را نیز به اندیشه و عمل به مسئولیت خود در برابر زمین فرا می‌خواند، به مخاطبان درباره‌ی اهمیت این مسئولیت و انجام وظیفه‌ی خود در برابر زمین و محیط زیست هشدار می‌دهد. پایان امیدبخش کتاب به آن‌ها  نوید می‌دهد که تلاش و مهر آن‌ها، به بهبود بیماری زمین و زندگی شاد و لذت‌بخش بر آن خواهد انجامید.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:

آدم‌ها هم دارند خیلی زیاده‌روی می‌کنند، آلودگی اصلاً چیز خوبی نیست. این همه دود زمین را افسرده می‌کند، نفسش بند می‌آید. خب دست بردارید دیگر. کمتر آب مصرف کنید، شیرها را ببندید! راحتش بگذارید، همه چیزش را ندزدید…