دیوان مولانا مجموعه‌ای از اشعار مولوی است معروف به غزلیات شمس. این کتاب در روزگاران پس از مولانا و در عرف سلسلۀ مولویه، با عنوان دیوان کبیر نیز شناخته شده است. دیوان شمس، کلیات یا غزلیات شمس تبریزی نیز عنوان‌هایی است که در دوره‌های بعدی برای این اثر استفاده شده؛ به اعتبار اینکه بخش زیادی از غزل‌ها را مولوی برای شمس سروده است. مضامینی مثل زندگی، مرگ، رستاخیز، ابدیت، انسان و عشق در این غزل‌ها خوانده و دریافت می‌شود. در واقع مولانا توانسته بسیاری از معانی تجریدی را در قلمروی عواطف و احساسات خود، با تصویرسازی خاصی در شعر ملموس کند و عملاً ضمیر ناهوشیار او در ابیاتش حضور دارد.