چرا نمی آیی با من زندگی کنی؟ وقتش است

کتاب نیستان در سال‌های اخیر در قالب یک مجموعه ۱۰۰ جلدی، تمامی مجموعه داستان‌های برگزیدگان جایزه ادبی اُ. هنری را در دست ترجمه قرار داده است که مجموعه داستان «چرا نمی‌آیی با من زندگی کنی؟ وقتش است» با ترجمه لیدا طرزی نیز در زمره آنهاست و شامل آثار برگزیده در سال ۱۹۹۲ می‌شود.

این مجموعه همانند سایر آثار منتشر و ترجمه شده از آن، بر مبنای انتخاب هیئت داوران این جایزه از داستان‌هایی که همگی به زبان انگلیسی نوشته و در ایالات‌متحده منتشر شده‌اند، انتخاب شده است. داستان‌های این اثر را می‌توان از دو منظر برای مخاطب امروز ادبیات در جهان و ایران حائز اهمیت دانست. از سویی رویکرد انسان‌محور و معنویت‌گرای جایزه اُ.هنری در طول سال‌های برگزاری آن برای مخاطبان ادبیات داستانی ناآشنا نیست و هر اثر از این مجموعه می‌تواند تصویری تازه و بکر از این مفهوم را به ذهن متبادر کند. در نتیجه انتخاب‌های خاص داوران این جایزه و نگاه آن‌ها در انتخاب این داستان‌ها در کنار تاریخ انتشار این کتاب، نوید این موضوع را به مخاطب می‌دهد که می‌تواند در خلال این داستان‌ها با سیر تطور انسان‌گرایی در  جوامع آمریکا آشنا و به کشف نگاهی تازه‌تر به انسان و زندگی و معنای آن‌ها در تعامل و زیست مشترک با یکدیگر دست پیدا کند.

از سوی دیگر این مجموعه می‌تواند نماینده‌ای از زبان فنی و درعین‌حال اندیشه فرازمینی انسان معاصر غرب در پرداخت داستانی به خودش نیز باشد. در داستان‌های این مجموعه از طرفی انسان و روابط اجتماعی او مورد توجه مخاطب قرار گرفته است و از سوی دیگر راوی داستان از نظام‌مندی فکری برخوردار است که حاصل زندگی در ساختار پیچیده و فنی امروز جامعه آمریکایی است. تلاش او برای پیدا کردن معنای واقعی زندگی و معناگرایی در پس انقلاب دیجیتالی و ارتباطی در جهان معاصر است که به ساخت زندگی او انجامیده و البته نمایی از آن نیز در داستان‌های این مجموعه نمود پیدا می‌کند.

این مجموعه بنا بر آنچه ویلیام آبراهامز، سردبیر آن در مقدمه‌اش عنوان کرده است؛ دربردارنده داستان‌هایی است که هر کدام به تنهایی می‌تواند نماینده‌ای تام و تمام از یک تفکر و مکتب زیستی باشند و از همین روست که این مجموعه از حیث تنوع و نمایندگی از سبک و سیاق زیست و تفکر زیستی یکی از قابل توجه‌ترین مجموعه‌های منتشر شده این سری است.