قله دنیا ۱

«قله­ی دنیا (۱)» حکایت عشق و شوریدگی دو دلباخته­ی خردسال با نام علی و حمید است که شور جبهه دارند و در سوز حضور می­گدازند ولی عاشقی­شان به اقتضای سن و سالشان رنگ کودکی دارد و در دام اغراق و تصنع گرفتار نیامده است. کودک­اند اما فهمیده و مرد. ولی نگارندگان این فیلم­نامه برخلاف بسیاری نمونه­های مشابه، مردانگی و شعور را با فرزانگی و شعار اشتباه نگرفته­اند. قرار نیست کودکی که می­فهمد، عالم و اندیشمند هم باشد. و نیز بنا نیست آن­چه را دیگران در آینه نمی­بینند و او در خشت خام می­بیند در قالب شعر و جملات قصار دم به دم بر زبان بیاورد و حکیم و فرزانه جلوه کند. «قله­ی دنیا (۱)» بیش از هر چیز داستان است و بر قصه­گویی وفادار مانده است. اگر پیامی دارد این پیام را سیر کلی داستان به مخاطب عرضه می­کند نه شخصیت­ها و دیالوگ­هایشان یا از آن بدتر نویسنده­ای که نتوانسته حضور خود را در قصه پنهان نماید.
این کتاب ۱۲۹ صفحه­ای حاوی متن مکتوبی است که اگرچه در قالب فیلم­نامه به قلم تحریر درآمده و به ظاهر می­بایست متکی به فیلم و تصویر متحرک باشد اما این­گونه نیست و به جرأت می­توان ادعا کرد این اثر مکتوب به لحاظ ادبی اثری مستقل به شمار می­­آید که بسیاری از تعابیر، اصطلاحات و توصیفاتش امکان ترجمه­ی دقیق به زبان سینما را دارا نیستند و از این همین­رو چاپ آن پس از گذشت ۱۸ سال از ساخته شدن فیلم، نه تنها توجیه کامل دارد بلکه این حسرت را برای مخاطب به دنبال می­آورد که چرا این اتفاق از این پیش­تر رخ نداده و تاکنون امکان مقایسه­ی نسخه­ی مکتوب و نسخه­ی مصور این داستان فراهم نبوده است. شایان ذکر است این مقایسه نه از سر ارزش­گذاری بلکه از باب شناخت امکانات بیانی متن و تصویر حائز اهمیت است و به طور کلی بررسی تطبیقی هر اثر مکتوبی با فیلم سینمایی ساخته شده بر اساس آن یکی از بهترین تمارین کارگاهی برای علاقمندان به یادگیری فنون نگارش محسوب می­شود.
دنیای بزرگ­مردان کوچک داستان «قله­ی دنیا (۱)» جهانی دور از این جهان ماست. به عقبا نزدیک­تر است تا دنیا ولی در عین حال واقعی است چراکه مسبوق به سابقه است و کشور ما در برهه­ی تاریخی بخصوصی تجربه­ی عینی آن را از سر گذرانده است. قله­ی این دنیای آسمانی، رهیدن از تعلق به همه­ی آن چیزی است که تعقل در معاش اجازه­ی رها شدن از آن­ را نمی­دهد. جبهه برای این کودکان آزاده، قله­ای است که جز با همت عاشقانه نیل به فتح آن ممکن نیست. حتی عشق هم کفایت نمی­کند. باید برگزیده بود. دست کم در قسمت اول این داستان از میان این دو دوست صمیمی (علی و حمید) تنها علی موفق به فتح قله می­شود و دلباختگی حمید در نهایت تنها به ازخودگذشتگی­اش برای صعود علی منجر می­شود و از این فراتر نمی­رود. نکته­ی جالب توجه در فیلم­نامه، نقص جسمی حمید است و این­که اگر هم می­توانست با علی همراه شود معلوم نبود در جبهه تأثیر بیشتری از بودن در کنار پدرتنهای خودش و مادر تنهای علی داشته باشد.