فصل شکوفه های نخل

«فصل شکوفه‌های نخل» روایتی است شنیده اما ناشنیده. داستانی است بلند از آنچه بر خاندان عصمت و طهارت و اهل بیت رسول اکرم (ص) پس از حادثه عاشورا گذشته است اما این داستان از زاویه دید اشقیا و به طور مشخص یکی از مرددین لشکر عمرسعد بازخوانی و روایت می‌شود.

این داستان از عصر عاشورا و حمله لشکر یزدیدیان به خیام برجای مانده از امام حسین (ع) شروع و در ادامه ماجرای اسیری خاندان اهل بیت و حرکت و حضور در کوفه و… را بازگو می‌کند. این داستان از زبان یکی از لشکریان عمر سعد بازگویی می‌شود. سربازی که دلخوش دارد که در نبرد عاشورا حتی یک تیر نیز پرتاب نکرده است اما از نزدیک شاهد واقعه بود و با مشاهده میزان خونخواری و نابکاری لشکر در برخورد با خاندان و یاران امام حسین (ع) دچار تردید در فعل و عملش شده است و سعی می‌کند در منازعه با همکاران خود به نوعی دست به توجیه خود بزند.

یکی از زیباترین و در عین حال جذابترین بخش‌های کتاب اما بازخوانی خطبه و گفتارهای سید الساجدین (ع) و حضرت زینب (س) در جریان اسارت در کوفه شام با مردم، ابن زیاد و یاران آنهاست. این بازنوسی شکلی شاعرانه، حماسی و در عین حال توام با شخصیت‌پردازی‌ داستانی است و همین موضوع بر تاثیرگذاری آن افزوده است. روایت نویسنده از منازعه کلامی حضرت زینب (س) و ابن زیاد و منازعه پرشور کلامی امام سجاد (ع) با مردم کوفه در حالی که اسیر و در بند در کوچه های کوفه به سوی کاخ ابن زیاد در حرکت هستند از جذاب‌ترین بخش‌های این روایت داستانی است.

در کنار این ماجرا شرح جنایت لشکر یزیدی در منطقه حره و در ادامه حمله به مدینه النبی و شکستن حرمت حریم و مسجد رسول الله (ص) توسط آن در قالب تصویرسازی داستانی نیز از بخش‌های قابل اعتنای کتاب به شمار می‌رود.

«فصل شکوفه‌های نخل» کتابی موفق در تصویرسازی از اشخاص و موقعیت‌های سال‌های دهه ۶۰ هجری است؛ سال‌هایی پرآشوب و آکنده از نزاع و خونریزی در میان حکومت بنی‌امیه و سالهای غربت آل رسول الله. هنر نویسنده کتاب اما این بوده که توانسته به کلمات در کتاب حرکت و جان ببخشد و صورتی تصویری به آنها ببخشد تا مخاطب اثرش با خوانش متن بتواند به سادگی آنچه بازگو می‌شود را پیش چشم خود ببیند و مرزهای تاریخ را با سرعت و دقت حس و درک کند.