فصل خوب پیوستن

نام سید مهدی شجاعی برای بسیاری از مخاطبان ادبیات داستانی در ایران یادآور داستان‌ها و متون شورانگیزی است که او در سال‌های دهه هفتاد و هشتاد با نگاهی به زندگی ائمه (ع) برای مخاطبان بزرگسال و گاه کودک نوشته و بسیاری از آنها کماکان در زمره آثار پرمخاطب و خاطره‌انگیز وی به شمار می‌رود. شجاعی در تازه‌ترین اثر خود بار دیگر به تجدید عهد با مخاطب نوجوان پرداخته و داستانی برای او روایت می‌کند. داستانی با عنوان «فصل خوب پیوستن» که با نگاهی به زندگی یکی از قهرمانان حادثه عاشورا نوشته شده است.

کتاب «فصل خوب پیوستن» نگاهی است موجز به زندگی مسلم ابن ‌عوسجه از یاران امام حسین (ع) که در کوفه سعی کرد به قیام مسلم ‌ابن عقیل کمک کند، اما به دنبال ناکامی در آن و فریب خوردن از جاسوسی به نام معقل که منجر به شهادت مسلم شد، از کوفه گریخت و خود را به کربلا و سپاه امام رساند و در نهایت در صف یاران شهید ایشان قرار گرفت.

شجاعی در این کتاب از شیوه روایی ساده‌نویسی و استناد نکردن بیش از حد به جزئیات روایت تاریخی بهره برده است، گویی برای او جان کلام و حرکت مسلم مد نظر بوده است و نه جزئیات زندگی او. همانطور که از نامی که او برای کتابش انتخاب کرده است بر می‌آید، این داستان روایتی است از اعتقاد و وفای به عهد با اهل بیت (ع) و تلاش برای یاری دادن به آنها در هر موقعیت و ساختاری از زندگی.

شجاعی با همین مفهوم ذهن مخاطب را بدون نیاز به توجه به پیچیدگی‌های روایت تاریخی زندگی مسلم، به فراز‌هایی فداکارانه و عاشقانه از زندگی او هدایت می‌کند و سعی می‌کند با خلق لحظاتی احساسی همانند شیوه استقبال امام از او، جان کلامش که خدمت و اطلاعت و باور تام داشتن به فلسفه و قیام امام است را در دل و جان مخاطب بنشاند.

این کتاب جدای از متن خود با تصویرگری ویژه‌ای از صدیقه احمدی همراه شده است. احمدی در این کتاب به شیوه مستند تاریخی دست به تصویرگری زده است که کمک شایانی به ارتباط مخاطب با متن داستانی کرده است. او سعی کرده تصویرهایی را به این کتاب بیافزاید که به شکلی کاملا عینی بازسازی­کننده متن داستان است. شیوه اجرای این تصاویر نیز به شکلی است که بناها، افراد و موقعیت‌ها به طبیعی‌ترین شکل ممکن و با کمترین رجوع به تخیل در ذهن مخاطب بازسازی می‌شود و این اتفاق در باورپذیری و تأثیرگذاری این داستان نقش بسزایی را ایفا می‌کند.