فرودگاه بیشعورها

شهرام شفیعی در میان نویسندگان کودک و نوجوان و طنز‌نویسان این عرصه یک استثنا به شمار می‌رود. شفیعی طنز را ابزاری برای ارتباط کلامی با مخاطب خود به عنوان یک مقوله علمی مورد توجه قرار می‌دهد و در بسیاری از آثار خود سعی کرده طنز را نه یک ابزار کلامی که به سان یک پدیده و دانش میان رشته‌ای دیده و  در تعامل با بسیاری از ابزار و شیوه‌های مکمل زبان طنز‌آلود روایت، یه یک پدیده فرهنگی با محوریت طنز دست پیدا کند که در آن زبان با تلفیق داشته‌های دیگری اعم از تصویر و رنگ و موسیقی و…. یک کل واحد را شکل می‌دهند.

مجموعه طنز «فرودگاه بی‌شعورها» از شهرام شفیعی تازه‌ترین تلاشی است که او در این زمینه از خود به ثبت و انتشار رسانده است و شامل مجموعه‌ای از متن، مفاهیم، تصاویر و موقعیت‌ها و شخصیت‌های طنزآمیز است که حول و حوش یک موقعیت خاص تعریف شده و به دنبال برقراری ارتباط با مخاطب است.

شفیعی در ابتدای کتاب خود در یک موقعیت بکر و قابل توجه، شخصیت‌های محوری داستان خود را به زبانی طنز‌آمیز و در قالب یک دیاگرام توصیف می‌کند و با موقعیت دراماتیک و خنده‌دار آنها بخشی از مختصات داستانش را تعریف می‌کند. داستان او در این کتاب صرفا بر پایه موقعیت‌های طنزآمیز شکل نمی‌گیرد، بلکه مجموعه‌ای متشکل از کلمات، موقعیت‌ها، شخصیت‌پردازی‌ها و بداهه‌پردازی‌های کلامی است که ماحصل تولید او را خواندنی می‌کند.

شفیعی در مقام نویسنده مخاطب خود را به خوبی می‌شناسد و از مقتضیات زبانی و روحی او اطلاع کافی دارد. او واژگان و کلماتی را که متناسب این گروه سنی است به هوشمندی انتخاب و موقعیت‌های کم‌نظیری را در کتاب خود به کمک آنها خلق می‌کند. در کتاب پیش رو نیز او با تمهیدی قابل اعتنا فهرستی برای کتاب خود تدارک دیده است که به خودی خود، بکر و قابل توجه است. در این فهرست شخصیت‌های داستان او در کتاب «فرودگاه بی‌شعورها» به زبانی طنزآلوده و در قالب موقعیت‌های فیزیکی قابل توجهی معرفی می‌شوند و مخاطب برای مواجه شدن آنها در متن نوعی پیش زمینه طنزآمیز دریافت می‌کند. از سوی دیگر او با استفاده از ساده‌ترین کلمات در کنار تصاویر سیاه و سفید اما دلنشین و پرنمک کتاب، که متناسب با سن مخاطب آن طراحی شده است، در مجموع ساختار کتاب خود را به امری خواستنی و دلنشین برای آنها مبدل کرده است.