در ولایت مهدی (عج)

«در ولایت مهدی»، شرحی است بر دعای رضویه؛ نیایشی که در آن امام رضا علیه السلام برای نواده خود – که «صاحب الامر» نامیده می‌شود – دست به دعا بر می‌دارد. نویسنده در دوازده مجلس با محور قرار دادن فرازهایی از این دعای ارزشمند و پرمغز تلاش می‌کند تا شمه‌ای از ابعاد وجودی امام غائب از نظر را برای مخاطبان بازگو کند. این کتاب نه تنها سرفصل‌های وظایف شیعیان در دوران غیبت و خطوط اصلی ارتباط با امام را تبیین و ترسیم کرده که بسیاری از سؤالات نسل دیروز و امروز را پاسخ گفته و به بسیاری از شبهات و ابهامات در این زمینه روشنی بخشیده است. اصلی‌ترین رمز توفیق و بزرگ‌ترین لطف کتاب این است که تار و پود آن با کلام قرآن و اهل بیت علیهم السلام تنیده شده است. در مجلس دوازدهم – که پایان‌بخش کتاب است – و عنوان آخرین آغاز را بر پیشانی خود می‌بیند، نویسنده تأثیر ظهور امام زمان علیه السلام بر «عالم درون» را مهم‌تر از «عالم بیرون» محسوب می‌کند و چنین می‌گوید: در بحث غیبت امام زمان علیه السلام، می‌گوییم: که ان‌شاءالله ایشان ظهور کند و دنیا را پر از عدل و داد کند. می‌پرسند: بعد چه بشود؟ بگوییم: به همگان، به یک اندازه برسد، عدالت و امنیت برقرار شود. چرا به فکر «عالَم درون» نیستی؟ تو هیچ تلاش کرده‌ای تا ظهور را در عالَم کبیر – که عالم درون توست – محقق کنی؟ این ظهور در دوران غیبت هم قابل تحقیق است. اگر قرار باشد توحید در عالم بیرون تحقق پیدا کند، ارکانش ائمه علیهم السلام هستند. در عالم درون هم بخواهد تحقق پیدا کند، باز ارکان آن ایشان هستند…