حلیه

جنگ، بستر تولد و مرگ هزاران داستان است. از خون دادن تا خون گرفتن، از عاشق شدن تا پاک بازی. جنگ به تعبیری مانند سفره‌ای است که وقتی گسترده و باز می‌شود هر کس به قدر توانش و بر اساس قدرتش از آن بر می‌چیند و انبان پر می‌کند. اما شاید در این میان زیباترین بخش جنگ را بتوان در چیدن عشق از سفره آن تعبیر کرد. چیدنی که از سوی هر یک از افراد حاضر در این کارزار به شکلی عجیب و تازه تعبیر می‌شود.

ادبیات داستانی دفاع مقدس و ادبیات جنگ در ایران با اینکه تاکنون خالی از روایت‌های عاشقانه نبوده است اما کمتر داستان بلند عاشقانه‌ای را در بطن خود دیده که اساس آن نه جنگ که عشق باشد. داستانی که این مساله را دستمایه درامی بکند که جنگ بخشی از شاکله آن باشد و نه تمامی آن.

رمان «حلیه» نوشته سارا شجاعی در زمره یکی از تازه‌ترین داستان‌های بلند حوزه جنگ است که محور و شاکله داستانی خود را نه جنگ که عشق قرار داده است. داستان مرد جوانی به نام علیمردان که در روزهای منتهی به آغاز جنگ در جنوب ایران زندگی سپری می‌کند و دلداده حلیمه دختر مدیر مدرسه خود است و این دلدادگی او را تا انتهای نبرد و کشف معانی متنوعی از عشق پیش می‌برد.

شجاعی در «حلیه» پیش از هرچیز یک داستان‌گوی شش دانگ و تمام عیار است، نویسنده‌ای که می‌داند مهمترین مساله در پیشبرد یک داستان بلند، عنصر قصه و درام است و برای بازگویی این قصه دست به دامن فضاسازی‌های وهمی نمی‌شود. همه عناصر رمان «حلیه»؛ تمامی شخصیت‌ها، فضاها و رویدادهایی که مخاطب در داستان با آنها روبرو می‌شود در خدمت داستان است و همین موضوع به مغز داستان به عنوان محور پیش‌برنده رمان چنان افزوده که به جرات می‌توان گفت این داستان را نمی‌توان تا پیش از به پایان رسیدن زمین گذاشت.

شجاعی در «حلیه» همچنین به تلفیقی هنرمندانه از زبان و ادبیات بومی جنوب ایران با زبان معیار برای روایت دست پیدا کرده است و بر مبنای همین مساله توانسته داستانی را بنویسد که برای هر دو قشر از مخاطبان زبان بومی و معیار خواندنی و در عین حال جذاب باشد.

«حلیه» با اینکه داستانی در بستر جنگ به شمار می‌رود با تمهید نویسنده در فصول ابتدایی و میانی خود به یک میزان بار دراماتیک برای مخاطب خود به ارمغان آورده و از این رهگذر توانسته توازنی ایجاد کند که مخاطبش را در تمامی بخش‌های خود با یک شدت با خود همراه داشته باشد و از لذت خوانش داستانی با موضوع عاشقانه در بستر جنگ سیراب کند.