تکنولوژی

تکنولوژی عنوان مجموعه ای از داستان های کوتاه علی موذنی است. این مجموعه شامل پنج داستان کوتاه با اسامی تکنولوژی، رضایت، تولد، بالش و شیرخوارگی است که نسخه ابتدایی آنها در دهه پنجاه و شصت و هفتاد تالیف شده و  در ادامه طی دهه ۹۰ از سوی نویسنده بازنویسی و ویرایش مجدد شده است.

درباره نثر و ادبیات داستانی علی موذنی باید چند موضوع را همزمان با خوانش آثار او در نظر داشت. نخست اینکه او در زمره نسل پیشگام دانش آموخته دانشگاهی ادبیات نمایشی به شمار می رود که نویسندگی به عنوان یک حرفه را در قالب حرفه ای آن دنبال کرده و زندگی خود را مصروف نویسندگی چه در ژانر ادبیات داستانی و چه نمایشنامه و فیلم نامه و حتی ساخت اثر نمایشی و سینمایی از آن کرده است.

موذنی نویسنده ای گزیده جوست. اهل تفکر و توجه در ساخت فضای داستانی است. داستان را ابزاری تفننی برای بازگویی یک اتفاق نمی داند و به گواه بسیاری از آثار مکتوب داستانی و حتی نمایشی او، این موضوع برایش بستری به منظور ارائه دیدگاه های عمیق معرفت شناختی درباره زندگی و حواشی آن است. به همین اعتبار است که در بسیاری از داستانهای او می توان نوعی زاویه دید و پیشنهادی ویژه برای زیست را شاهد بود.

داستان های او در این مجموعه نیز به همین اعتبار بیانگر نگاه نقادانه و خاص او به چهارچوب های مادی و فکری حاکم بر زندگی فکری او است؛ دورانی که عصری مهم در تولید ادبیات اعتراضی در ایران بوده است. ادبیاتی که غایت آن کشف فضاهای خاص کمتر دیده شده در ساختارهای اجتماعی است. از دوستی تا محبت. از ظهور تکنولوژی در تار و پود زیست مدرن تا تلاش برای رهایی از اثرات ناشی از آن در زیست و زندگی را می توان ردیابی کرد.

موضوع قابل توجه دیگر این مجموعه که می توان آن را در عموم داستان های موذنی ردیابی کرد، نثر ساده و فخیم اوست. موذنی ساده و در عین حال با روحی شاعرانه داستان می نویسد. به همین دلیل است که می تواند در داستان های خود به سادگی از اتفاق یا حادثه ای تلخ به سمت موقعیتی شاعرانه یا عاشقانه حرکت کند. این موضوع در داستان کوتاه رضایت به خوبی قابل ردیابی است. زمانی که قهرمان داستان از یک موقعیت طنز و شوخ با اتفاقی تلخ مواجه می شود و در ادامه تا انتهای این تغییر موقعیت به کرات قابل ردیابی و رصد است.