به وقت رهایی

مجموعه داستان «به وقت رهایی» اثری است داستانی شامل یازده داستان کوتاه از نویسندگان جوان کشور که در سال‌های اخیر به طبع‌آزمایی در زمینه داستان کوتاه مشغول هستند.

«به وقت رهایی» پیش از هر چیز آکنده از ایده‌های داستانی ناب و جسورانه است. سرشار از داستان‌هایی که نشان از نازک‌بینی و دقت نظر نویسندگانش در کشف و حلاجی نقاط کور و یا کمتر مورد توجه قرار گرفته در اجتماع از سویی و از سوی دیگر بازنگری و کشف زاویه دیدی تازه برای نگاه به موضوعاتی روتین و عادی انگاری شده در جامعه است.

تازگی داشتن نگاه نویسندگان این مجموعه به موضوعاتی که سعی در پرداخت آن داشته‌اند و توجه دقیق آنها به دغدغه‌ها،  کنش ها و واکنش‌های خاص اجتماعی، از مهمترین ویژگی این داستان‌ها به شمار می‌رود.

نویسندگان این مجموعه را می‌توان نویسندگانی باهوش و در عین حال با حساسیت  بالا دانست که توجه ویژه‌ای در کشف نابهنجاری‌ها و کج‌اندیشی‌های اجتماعی داشته و در کنار آن توانسته‌اند دریچه‌ای تازه با داستان برای پردازش آنها فراهم آورند که حاصل آن در این مجموعه به خوبی قابل رویت است.

این کتاب و داستان‌هایش همچنین از حیث شخصیت‌پردازی و ساختن موقعیت‌های انسانی در داستان هر چند تجربی اما بسیار پخته عمل کرده است. داستان‌های این کتاب نمایشی است از تلاشی در خور ستایش برای خلق موقعیت‌های ناب در بازخوانی نوعی نگاه تازه به یک پدیده انسانی.

«به وقت رهایی» زبانی ساده و صمیمی نیز دارد. به دور از بازی‌های زبانی و چندپهلوگویی سعی دارد موضوع خاص مد نظر خود را عرضه کند. دغدغه نویسندگان این مجموعه نه بازی فرمی با زبان و روایت استعاری که ترسیم رئالیستیک انسان در موقعیت‌های خاص و منحصر به فرد زیستی است. با این همه باید به این مساله نیز توجه داشت که سادگی قابل توجه در زبان روایت و پاکیزه‌نویسی این داستان‌ها نیز در زمره هنرها و تخصص‌هایی است که صاحبان این آثار برای به دست آوردن آن بی‌شک مرارت و سختی قابل توجهی را پشت سر گذاشته‌اند.

خوانش این اثر با عنایت به این موارد جدای از لذت‌بخش بودن، نویددهنده تولد و رشد نسلی تازه در داستان‌نویسی ایران است که از این هنر کلامی به عنوان ابزاری برای نمایش وجوه مختلف دیدگاه و اعتراضات خود در مواجهه با اجتماعی به شدت تند و برنده این روزهای ایران به کار می‌برند و در این راه به دور از هیجان‌زدگی سعی دارند بی‌پرده و سرراست راوی آسیب‌هایی باشند که گاه از شدت رو بودن و وضوح، از دیدگان بسیاری پنهان مانده است.