برای علاقهمندان به سینما نام «بهزاد بهزادپور» نامی آشناست. فیلمنامهنویس و کارگردان سینما که در دهه هفتاد با نوشتن فیلمنامه آثاری چون آخرین شناسایی، باشگاه سری و رنجر مخاطبان زیادی را برای خود در سینما کسب کرده بود. وی در مقام کارگردانی نیز اثر متفاوت «خداحافظ رفیق» را در دهه هشتاد ساخته است. جدای از این وی در برخی از فیلمهای خاطرهانگیز سینمای پس از انقلاب اسلامی از جمله بلمی به سوی ساحل، توبه نصوح، ردپایی بر شن و دو چشم بی سو نیز به ایفای نقش پرداخته است.
بخش مهمی از فعالیت سالهای اخیر بهزادپور به انتشار فیلمنامههای او اختصاص یافته است که پیش از این در همین زمینه فیلمنامه «کلانتری غیرانتفاعی» از وی نیز توسط کتاب نیستان منتشر شده است.
فیلمنامه «پروین» تازهترین اثر این هنرمند، روایتی اجتماعی و گاه با تمی طنزآلود است. مصائب زندگی دختری با نام پروین که در یک درمانگاه به فعالیت مشغول است و مواجهه مخاطبان با زندگی وی که به دلیل سیل پیشامد برخی از رویدادها دچار اتفاقات عجیب و دردناکی شده است.
گرچه تجربههای سینمایی دهه هشتاد این فیلمنامهنویس همانند دهه شصت و هفتاد به اجرا نرسیدند؛ اما بهزادپور را در مقام نویسنده باید یک فیلمنامهنویس اجتماعی حساس و دقیق دانست. نویسندهای که با چیرهدستی به ظرائف زندگی اجتماعی انسانهای قصه خودش وارد میشود و سعی میکند در مقام دیالوگنویس و طراح موقعیت به خوبی وضعیت آنها را در طول درام در ذهن مجسم کند.
از سوی دیگر تجربههای اخیر بهزادپور در حوزه طنزنویسی نیز بسیار قابل توجه است. او به خوبی از عهده طنازی در خلق فیلمنامه برآمده است. دیالوگها و موقعیت طنزی که او بر پایه اتفاقات در محل رخداد و نیز نوع دیالوگ ترسیم میکند از اثر او نه یک طنز موقعیت که طنز کلامی و موقعیتی توامان ساخته است.
«پروین» با این مقدمه نه یک فیلمنامه اجتماعی انتقادی صرف، که راوی نوعی نگاه شخصی انتقادی به واقعیتهای اجتماعی پیرامون نویسنده آن است که سعی کرده به آن وجهی دراماتیک و داستانی نیز ببخشد و از این منظر مخاطب خود را به آنها حساس کند.
کتاب نیستان از این هنرمند تاکنون آثاری چون «شومن»، «فوق سری» و «امپراطور عشق» را منتشر کرده است.