ماجرای آقا خرسه

کتاب ماجرای قصه را هاینتس یانیش نوشته است. آقاخرسه از اینکه یک سال است که در باغ وحش کار می‌کند و سرپناهی برای خود ندارد و ناچار است در خانه دیگران به سر ببرد ناراحت است. او نزد رئیس باغ شکایت می‌کند او از اینکه مدت‌ها او در آنجا جان می‌کند و کسی قدر او را نمی‌داند دلخور است.

او می‌خواهد قرارداد جدیدی ببندد و خواهان رعایت دو چیز در قرارداد پنج ساله کارش است: لانه شخصی و مربی شطرنج وگرنه استعفا! طبیعی است که او هم به سر پناه نیاز دارد و هم به تفریح و سرگرمی. رئیس باغ وحش هم درخواست‌های او را می‌پذیرد و او هم احتیاط می‌کند تا سرش کلاه نرود. کودک با خواندن اثر نه تنها با حقوق اجتماعی خود آشنا می‌شود و می‌آموزد که چگونه می‌تواند آنچه را که حق اوست درخواست کند.

کودکان به خاطر آشنایی نداشتن با حق و حقوق خود و همین‌طور بی‌دفاع بودن در برابر آسیب‌ها نیاز به آموزش‌هایی در این زمینه‌ها دارند و کتاب و قصه می‌تواند تاثیر خوبی بر آنها بگذارد.

اما نکته جالب این کتاب که ترجمه خوب کیقباد یزدانی را به همراه دارد، تصویرگری آناست. ماجرای آقاخرسه یک داستان تصویری است که سه تصویرگر، هر یک آن را از زاویه دید خود روایت می‌کند. دانیلا بونگه، هلگا بانش و مانوئلا اولتن تصویرگران این قصه هستند. این کتاب فرصت مقایسه‌ی تصویرهای یک متن واحد را با سه تصویرگری مختلف فراهم می‌کند و به رشد شناختی کودک کمک می‌کند. از سوی دیگر مخاطب را تشویق می‌کند که خلاقیت خود را بکار گیرد و برای این اثر تصویرهای دیگری نیز خلق کند.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:

آقاخرسه گفت: من دیگر این وضع را تحمل نمی‌کنم. یه عمر دارم مثل یه خرس جان می‌کنم، اما حتی یک لانه شخصی هم برای خودم ندارم! مدیر باغ وحش از آقا خرسه پرسید: اگر من یک لانه شخصی به شما بدهم، پیش ما می‌مانید؟ آقاخرسه گفت: قول می‌دهم. قول خرسانه! یک لانه شخصی و یک مربی که شطرنج خوب بلد باشد. این‌ها شرط‌های من هستند!