کتاب دعای عرفه، اثری است دربرگیرنده ترجمه سید مهدی شجاعی از دعای پر فیض عرفه که توسط امام حسین (ع) و در آخرین حج ایشان انجام شده است. این دعا که از دیرباز از سوی شیعیان مورد توجه بسیار بوده و در مراسم روز عرفه قرائت شده است از منظر بیان عرفانی و نیز وسعت مفاهیم و معانی در درون خود و نیز بیان خاضعانه آن مورد توجه بسیاری قرار داشته است. از سوی دیگر بیان این دعا در فاصله کوتاهی پیش از واقعه عاشورا از سوی امام حسین (ع) نیز به اهمیت آن افزوده است.
این دعا درون خود موضوعاتی چون اعتراف به جایگاه خدا و اقرار به جایگاه انسان در هستی، و نیز حمد و سپاس برای نعمتهای فراوان خداوند بر انسان، یادآوری مشکلات و رویدادهایی که شخص در عمر خویش از بدو آفرینش تا کنون پشت سر نهاده، و کوشش برای کسب رحمت الاهی، و طلب آرامش و عافیت از وی همراه است.
کتاب پیش رو ترجمه ای است که سید مهدی شجاعی در ادامه انتشار ترجمههای خود از متون ادعیه و نیز نیایش نامههای خود، آن را تالیف کرده است. شجاعی در این ترجمه سادگی متن و استفاده از کلمات روان و خوش خوان و قابل درک برای عموم مخاطبان را با ساختار روایی عارفانه عاشقانه به زبان فارسی از این دعا ممزوج کرده است و در نتیجه کتابی را ایجاد کرده که در کنار زیبایی و تاثیرگذاری متن عربی، ترجمه و روایتی تاثیرگذار از این دعا به زبان فارسی را نیز در خود داراست.
این کتاب همچنین دربردارنده مقدمه ای است جذاب و خواندنی درباره این دعا که در آن نویسنده سعی کرده با پاسخ به سوالاتی درباره اهمیت این دعا، اهمیت فرد روایت کننده، اهمیت موقعیت و زمان و شیوه روایت آن مخاطب را با نوعی آمادگی روانی و ذهنی و شیفتگی با متن مواجه سازد تا در نتیجه او بتواند با یک پیش زمینه فکری مناسب با متن دعا ارتباط برقرار کند. این مقدمه برای آشنایی با معارف شیعی و عاشورایی نهفته در بطن دعای عرفه زبانی بسیار ساده و قابل فهم را اختیار کرده است و شجاعی با تبحری که در انتخاب کلمات و شخصیت پردازی به اشخاص و حتی موقعیت ها و احساسات دارد، این مقدمه را به روایتی زنده از معارف حسینی و مقدمه ای پویا برای ورود به یکی از عرفانی ترین دعاهای شیعیان مبدل کرده است.