در روایات آمده است که در یکی از غزوات پیامبر اکرم (ص) جبرئیل بر ایشان نازل میشود و برای در امان ماندن از آسیبهای جنگ به ایشان دعایی در ۱۰۰ بند شامل ۱۰۰۰ اسم از اسماء الهی را تعلیم میدهد، که امروزه آن را با عنوان دعای جوشن کبیر میشناسیم. این دعا و مضمون آن، چنان در تار و پود زیست شیعی تنیده که مبدل به یکی از دعاهای ثابت در مراسم شبهای قدر شده و برخی حتی سفارش نگارش آن بر روی کفن خود را نیز میدهند. این دعا که برخی از علما از آن برداشتهای فلسفی و مضامین عرفانی کردهاند، در لغت به معنی سپر و محافظتکننده است.
سید مهدی شجاعی نویسنده نام آشنای معاصر در تازهترین اثر خود با عنوان «جوشن حسینی» با استعانت از این عنوان ۱۰۰۰ عبارت کوتاه شامل متن صلوات و سلام بر امام حسین (ع) مکتوب کرده است.
این عبارتها در کتاب در کنار موزون بودن و تولید شده با نثری که شجاعی سالهاست با آن به نگارش ترجمههای خویش از ادعیه و نیز بازنویسیهای داستانهای کهن مذهبی مشغول است؛ در هر بند خود صفاتی از امام حسین (ع) را روایت میکند و در ادامه به یکی از تاثیرات زیست و حیات ایشان بر زندگی و زیست انسانی پس از ایشان اشاره دارد.
«جوشن حسینی» با نگاه خلاقه موجود در نگارش خود سعی کرده از فضای رایج مرثیهسرایی برای امام حسین فاصله بگیرد و در مقابل با نثری زیبا شکوه جاری در زیست و زندگی و موجودیت ایشان در ذهن و دل اهل تشیع و هر انسانی دارد که سعی در شناخت و برقراری ارتباط با امام حسین (ع) دارد را به تصویر بکشد.
شجاعی در این اثر سعی کرده نسب و نسبت الهی و آسمانی سومین امام شیعیان را با دقت و البته با هدف نمایش حلقه اتصال زیست و زندگی امامان با انبیا و علت معصوم بودن آنها را به تفصیل بازگو کند و پس از بازگشایی این دریچه است که او به سراغ معرفی کوتاه صفات و خصایص منتسب به امام میرود. کوتاهی عبارات به کار رفته در این مسیر از سویی باعث تاثیرگذاری بیشتر جملات و عبارات در جان و ذهن مخاطب شده و از سوی دیگر امکان تمرکز و تدقیق در آن موضوع خاص را پیش روی وی قرار می دهد.
این کتاب در حجم کوچک ۷۲ صفحهای خود منظومهای است زیبا و بدیع برای بازخوانی و یادآوری صفات سید و سالار شهیدان و دریچه ای است تازه برای ایجاد ارتباطی نو با ایشان.