محمدکاظم کاظمی

پدر کاظم کاظمی، یکی از فعالان سیاسی و اجتماعی هرات در حوالی دهه‌های چهل و پنجاه و از دوستان و همرزمان علامه سید اسماعیل بلخی بوده است. او شغل آزاد داشت و تجارت پیشه بود. گذشته از این، فردی بود اهل مطالعه و علاقه‌مند به ادبیات که چند قطعه شعری هم از وی باقی مانده است. کتاب خاطرات سیاسی‌اش که به صورت مصاحبه با وی تهیه شده است، در مراحل تدوین و آماده‌سازی است. حاج محمدعلی کاظمی، در زمستان ۱۳٨٧ خورشیدی در مشهد درگذشت.
ایام کودکی ‌کاظم کاظمی ویژگی خاصی نداشت، جز این که او به مطالعه و آن هم مطالعه آزاد غیردرسی شوق داشت و این شوق تاکنون نیز در وی مانده است، چنان که بیش از تحصیلات رســمی به دانش‌اندوزی از راه مطالعه آزاد پرداخته اســت.
وی دبستان را در زادگاه‌اش به پایان رساند و در سال ۱۳۵۴ باخانوادۀ خود به کابل، پایتخت افغانستان، کوچید و از سال ۱۳۶۳ به سبب وضعیت بحرانی کشور به جمهوری اسلامی ایران مهاجر شد. او بخشی از تحصیلات را در کابل دنبال کرد و بخشی دیگر را در شهر مشهد پی گرفت و سرانجام موفق به دریافت مدرک کارشناسی (لیسانس) در رشتۀ مهندسی (انجینیری) عمران (راه و ساختمان) از دانشگاه فردوسی مشهد شد.
کاظمی از سال ۱۳۶۱ خورشیدی به سرودن شعر روی آورد و به روایت بی‌بی‌سی، علاقه و استعدادی که لابد در این زمینه داشت، به‌تدریج جای رشته اصلی درس را که مهندسی عمران بود گرفت و چنین شد که با پایان یافتن درسهای دانشگاه به فعالیت‌های ادبی همچون سرایش شعر، پژوهشهای ادبی، روزنامه‌نگاری و ویراستاری پرداخت و این سلوک تا کنون ادامه دارد.
فعالیت‌های ادبی و فرهنگی:
از سال ۱۳۶۵ به فعالیت‌های ادبی خود افزود و آن را در دههٔ هفتاد ادامه داد. وی با سرودن مثنوی “”بازگشت”” در فروردین ۱۳۷۰ به شعر افغان درخششی تازه بخشید. چنان که آفتاب، ماهنامه‌ی ادبی – اجتماعی – فرهنگی دانشجویان دانشگاه واترلو، زیر عنوان “”شعر همسایه”” می‌نویسد:
“”محمدکاظم کاظمی با سرودن مثنوی “”بازگشت”” در فروردین ٧٠ نگاه‌ها را به شعر افغان خیره ساخت و بخشی از غرور به تاراج رفته‌ی قوم افغان را بازگرداند. پس از آن در کنار تعمیق مطالعات به جد به نقد ادبی روی آورد و به تربیت نسل تازه‌ای از شاعران جوان افغان همت گماشت.””
او خود می‌گوید: “”فعلا عضو موسسه‌ی فرهنگی “”درّ دری”” هستم و به فعالیت‌های ادبی و فرهنگی اشتغال دارم.””
افزون بر این، کاظمی مشغول فعالیت‌های قلمی به‌ویژه ویراستاری، همکاری با مطبوعات و نگارش مقالات و کتاب‌هایی در زمینه ادبیات نیز است. از کارنامه‌ی ادبی و فرهنگی او به‌طور کوتاه می‌توان چنین نام برد:
عضویت در گروه شعر حوزۀ هنری مشهد (١٣۶٧ تا اواسط دهۀ هفتاد)
عضویت در انجمن شاعران انقلاب اسلامی افغانستان (١٣۶٩ تا اواسط دهۀ هفتاد)
مسئولیت دفتر هنر و ادبیات افغانستان (١٣۶٩ تا ١٣٧۵)
همکاری با سرویس هنر و ادبیات روزنامۀ قدس و مسئولیت صفحۀ ادب این رونامه (اواسط دهۀ هفتاد).
همکاری با کانون شاعران و نویسندگان آموزش و پرورش خراسان.
عضویت در هیئت تحریر فصلنامۀ در دری و سپس خط سوم (از ١٣٧۶ تا کنون).
عضویت در هیئت تحریر نشریه‌های هری و نینوا (اواخر دهۀ هفتاد).
داوری بعضی مسابقات و جشنواره‌های شعر مثل “”شهر بهشت””، “”فلک‌الافلاک””، “”آینۀ آفتاب هشتم””، “”ملکوت هشتم””، “”جشنوارۀ بین‌المللی شعر نبوی””، “”جشنوارۀ حرفی از جنس زمان”” و…