«یوما» عرض ارادتی است به مقام حضرت خدیجه کبری(س)

نویسنده رمان «یوما» می‌گوید نوشتن این رمان پیش از هرچیز عرض ارادتی بوده است به آستان حضرت خدیجه کبری(س) و تلاشی برای معرفی ابعاد شخصیت این بانوی بزرگوار.

به گزارش خبرنگار مهر، رمان «یوما» اثر مریم راهی از معدود آثار داستانی بلند نوشته شده با موضوع زندگی حضرت خدیجه کبری(س) است که اخیرا از سوی انتشارات کتاب نیستان منتشر شده است. یوما از حیث داستانی، شیوه روایت و زبان نوشتاری با وجود اینکه از سوی نویسنده‌ای جوان خلق شده است، اثری قابل احترام و تحسین برانگیز است و همین مساله چگونگی تالیف این رمان را جذاب می‌کند.

این نویسنده در گفتگو با خبرنگار مهر درباره این اثر با اشاره به اینکه نوشتن رمان با چنین موضوعی را با افتخار از سوی ناشر پذیرفته است، گفت: در این رمان با دو بخش از شخصیت‌ها مواجهیم. نخست شخصیت‌های تاریخی حقیقی مانند پیامبر اکرم(ص) و حضرت خدیجه(س) که بر اساس مستندات تاریخی بازآفرینی شده و هرآنچه پیرامون آنها در داستان روایت می‌شود حقیقی است و دیگری شخصیت‌های حاشیه‌ای که زاده تخیل است. حتما می‌پذیرید که در رمان تاریخی جدای از روایت تاریخ ناچار از تخیل هستیم و برای این کار باید شخصیت‌هایی را خلق می‌کردم.

وی ادامه داد: مهمترین ابزار رمان این است که تعریف و محور اصلی خودش را بر دوش شخصیت‌های تخیلی قرار دهد و در کنار آن چیزی را بیان کند که مبتنی بر واقعیت است.در یوما نیز من مواظب بودم که به اصل تاریخ خدشه‌ای وارد نشود اما افرادی را نیز با ابزار تخیل به داستان وارد کردم تا شکل روایت بهتر شود. البته برای نوشتن این رمان بیش از هفتاد منبع پژوهشی مورد استفاده من قرار گرفت که همگی درباره زندگی پیامبر اکرم(ص) و حضرت خدیجه(س) بوده است.

راهی افزود: اصل این رمان عرض ارادتی است به آستان مقدس این بانوی بزرگوار و در کنار آن تلاشی است برای معرفی شخصیت وی. حتما می‌دانید که حضرت خدیجه(س) جزو بانوان برگزیده‌ای است که از سوی خداوند برای همسری رسول اکرم(ص) و مادری حضرت فاطمه(س) انتخاب شده است. اصل این منتخب بودن برای من مهم بود و سعی کردم با نوشتن این رمان  به مخاطبانم بگویم گرچه نمی‌شود مانند ایشان بود اما می‌توان به ایشان نزدیک شد.

به باور این نویسنده خلا نبود الگوی مناسب  و به دنبال گمشده بودن در جامعه زنان ایرانی نیز از مهمترین موضوعاتی است که او را به نوشتن این رمان ترغیب کرده است.

این نویسنده جوان با بیان اینکه بخش عمده فضاسازی در اثرش را برعهده زبان روایت گذاشته است، گفت: در زبان روایی این اثر سعی کردم  جدای از اینکه از زبان مناسب با تاریخ بهره می‌برم، کهن بودن زبان خواننده را پس نزند.

منبع: مهر