کابوس بی‌پایان در «تهران-پرندک»

به گزارش گروه فرهنگی ایرنا، مجموعه نمایشنامه تهران-پرندک نوشته مهرداد رایانی مخصوص که به تازگی از سوی انتشارات کتاب نیستان روانه بازار نشر شده، دربردارنده دو نمایشنامه است: تهران-پرندک و آنکه گفت آری، آنکه گفت نه.

نمایشنامه اول داستان مردی افغان است که پس از آشوب‌های طالبان به ایران می‌گریزد و در ایران همسر و فرزند را رها می‌کند و به انگلستان می‌رود؛ در آنجا نیز در سودای فراهم کردن زندگی مطلوب که بتواند زن و فرزند نزد خود آورد شکست می‌خورد و دوباره به ایران بازمی‌گردد؛ گل‌آقا امروز در پرندک (حومه تهران) و در یک آلونک زندگی می‌کند و گرفتار شیادی به نام یعقوب شده که از او به‌عنوان مردی که خواب می‌بیند و به او وحی می‌شود استفاده می‌کند و پول درمی‌آورد.

واگویه های گل‌آقا با خودش و همسرش گل بادام و یعقوب محور اصلی این نمایشنامه است؛ واگویه هایی که تکرار می‌شوند و مخاطب را در این سردرگمی می‌گذارد که کدام حرف‌ها مخاطبش یعقوب است و کدام گل بادام.

استفاده از زبان عامیانه و عبارات فارسی و افغانستانی در ترکیب با گفته‌های انجیل و آموزه‌های دینی و اشاره به یهودیت یعقوب ازجمله نکات جالب نویسنده در روایت داستان است که متن را به سه جغرافیای ایران، افغانستان و انگلستان می‌کشاند.

گل‌آقا امروز تنها یک آرزو دارد: بازگشت به وطن و در آغوش کشیدن کابل؛ شهری که تمام هویت و شخصیت گل‌آقا را نمود می‌بخشد.

 این نمایش در کنار پرداختن به موضوع اجتماعی مهاجرت که برای مهاجران افغانستانی فارسی‌زبان گفته‌ها و ناگفته‌های بسیاری دارد می‌کوشد به‌نوعی با استفاده از دیگر عناصر نمایشی ازجمله طراحی صحنه و همچنین یادآوری خاطرات عاشقانه روزهای گذشته زن و مرد افغان و تحرک طنزآمیز مرد یهودی متنی را که حس و حال واقعی مهاجر و مهاجرت را به جان مخاطب می‌نشاند به وادی خلق بکشاند.

نمایشنامه تهران-پرندک در سال ۱۳۸۵ در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر به روی صحنه رفته است. عواملی که در این اجرا حضور داشتند عبارت‌اند از: نویسنده: مهرداد رایانی مخصوص، طراح و کارگردان: سپیده نظری پور، بازیگران: حمید آذرنگ، علی سرابی، هدایت هاشمی و سپیده نظری پور و دستیاران کارگردان: خیرالله تقیانی پور و محمدهادی عطایی فر

داستان دوم اما داستان متفاوتی است؛ گفت‌وگوهای زوجی در زمان امروز که در تقابل با اجدادشان در زمان قاجار قرار می‌گیرد. ادبیات و شیوه ابراز عشقی که ادبیات امروز را بازتاب می‌دهد، در مقایسه با نیاکانی که در گذشته و با زبان ادبیات کلاسیک با همدیگر ارتباط برقرار می‌کنند، محور زبان نمایشنامه آنکه گفت آری، آنکه گفت نه را نشان می دهد.

دانه‌هایی که از سوی هردو زوج آن هم در سالگرد ازدواج هدیه و کاشته می شوند و اگرچه نتیجه‌ای یکسان دارند اما در زمان حال باعث جدایی و نفرت می‌شوند و درزمانی دورتر جوانه زدن علاقه و عشق هستند.

نمایشنامه آنکه گفت آری و آنکه گفت نه در سال ۱۳۸۵ در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر به روی صحنه رفت. عواملی که در این اجرا حضور داشتند عبارت‌اند از: نویسنده و کارگردان: مهرداد رایانی مخصوص، بازیگران: سپیده نظری پور و فرزین صابونی، دستیار کارگردان: محمدرضا عطایی فرد و همراهان صحنه و کارگردان: خیرالله تقیانی پور و هادی عطایی فر

رایانی مخصوص نویسنده این اثر، متولد ۱۳۴۹ دانش‌آموخته کارشناسی ادبیات نمایشی، کارشناسی‌ارشد کارگردانی تئاتر و دکترای مطالعات تئاتر با گرایش کارگردانی از دانشگاه منچستر انگلستان است.

چاپ ۱۸ عنوان کتاب (نمایشنامه و آثار نظری)، نگارش ۲۴ نمایشنامه، کارگردانی ۲۰ نمایش، کارگردانی ۴ تله‌تئاتر، یک مجموعهٔ تلویزیونی از فعالیت‌های وی در حوزه تئاتر محسوب می‌شود. وی عضو هیئت‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی – واحد تهران مرکز است.

در بخشی از این کتاب آمده است:

مرده‌شور تو و اون عموخان عزیزت رو ببره که جز نکبت و بدبختی برام هیچی نداشتین. لالمونی گرفتی؟ همون بهتر که صدات درنیاد و اون دهن گل‌وگشادت رو بسته نگه‌داری و مدام خس‌خس و ملچ‌ملچ نشنوم. یک‌ساله میخوام برم؛ اما نمی دونم چرا پام چسبیده به زمین. یه دلم می گه این مرد گناه داره، قیافه‌اش شده مثل ام‌اسی‌ها، بمونم تا رنگ توی صورتش بیاد. یه دل دیگه م میگه گور پدرشوهر! مردی که زنش رو شب و روزی می سپره دست یه مشت گیاه که غیرت نداره (ص.۵۷)

مجموعه نمایشنامه تهران-پرندک نوشته مهرداد رایانی مخصوص در ۶۲ صفحه و شمارگان ۳۰۰ نسخه به‌تازگی از سوی انتشارات کتاب نیستان روانه بازار نشر شده است.

منبع: ایرنا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *