«گفت وگو با مردگان»؛ مجموعه‌ داستان‌های برگزیده جایزۀ اُ.هنری

تهران- ایرنا- کتاب «گفت وگو با مردگان» ترجمۀ «زهرا سلیمی» تازه‌ترین مجموعه از داستان‌های برگزیدگان جایزه اُ.هنری است که از سوی انتشارات نیستان به چاپ رسیده است.

کتاب گفت وگو با مردگان شامل ۱۲ داستان برگزیده جایزه اُ.هنری در سال ۱۹۹۱ به تازگی با ترجمه زهرا سلیمی از سوی انتشارت نیستان منتشر شده است.

مزرعه ماسه سنگی اثر جان آپدایک، از راه زمینی اثر شارون شیه استارک، خاکستر اثر آلن بروگتون، دست، جام، گوش ماهی اثر اورسلا لگوین، جشن پاو واو اثر پاتریشیا لیر، هیپی‌ها، سرخ‌پوست‌ها، بوفالوها اثر واین جانسون، قیافه‌های کشمشی اثر هلن نوریس، خیلی خفن‌طور اثر شارلوت زو واکر، آب و نفت اثر میلیسنت دیلون، تریومف سبز رنگ اثر مارتا لیسی هال، گفت وگو با مردگان اثر سیلویا ای.واتانیب، دوازدهمین تابستان اثر توماس فاکس اوریل، عناوین فصول ۱۲گانه این کتاب است.

انتشارات کتاب نیستان در پروژه ای بزرگ طی ۱۰ سال گذشته اقدام به انتشار مجموعه داستان های برگزیده جایزه اُ.هنری کرده است.

این جایزه هر ساله کتابی را به عنوان کتاب داستان های برگزیده سال شامل انتخاب سرویراستار از داستان های منتخب منتشر شده در مجلات انگلیسی زبان آمریکا و کانادا منتشر می کند که یکی از معتبرترین نمایه های داستانی سال برای نویسندگان و مخاطبان ادبیات انگلیسی زبان به شمار می رود.

در میان نویسندگان حاضر در این کتاب آثاری از جان آپدایک نویسنده برگزیده این جایزه در کنار داستان هایی از نویسندگان کمتر شناخته شده در ایران نیز به چشم می خورد. به اعتقاد سرویراستار این مجموعه تکرار نام نویسنده ای مانند آپدایک در این مجموعه طی یک دهه نشان از تلاش مستمر وی برای فعالیت در مقام یک داستان نویس است و در کنار آن تغییر متناوب نسل ها و چهره های و نظرگاه ها و سوژه های داستانی را در میان نویسندگان انگلیسی زبان به تصویر می کشد.

جایزه اُ. هنری (انگلیسی: O. Henry Award‎) یک جایزه سالانه آمریکایی است که به داستان‌های کوتاهی که ارزش استثنایی دارند، داده می‌شود. این جایزه به نام نویسنده هنرمند آمریکایی اُ. هنری نام گذاری شده‌است.

اُ. هنری (به انگلیسی: O. Henry) نام مستعار نویسندهٔ آمریکایی ویلیام سیدنی پورتر ‎(به انگلیسی: William Sydney Porter) (زاده ۱۱ سپتامبر ۱۸۶۲ – درگذشته ۵ ژوئن ۱۹۱۰) است. داستان‌های کوتاه اُ. هنری به دلیل لطافت طبع، بازی با کلمات، شخصیت‌پردازی شورانگیز و پایان هوشمندانه و غافلگیرانه معروف هستند و این نویسنده در طول عمر خود بیش از ۴۰۰ داستان کوتاه نوشته است. اُ.هنری که داستان‌هایش معمولاً حول چهار محور زندگی شهری به ویژه نیویورک، عشق و روابط عاشقانه، زندگی در غرب در مایهٔ وسترن و طنز می‌چرخد، در ادبیات آمریکا نوعی از داستان کوتاه را به وجود آورد که در آن‌ها گره‌ها و دسیسه‌ها در پایان داستان به طرزی غافلگیرانه و غیرمنتظره گشوده می‌شوند.

داستان‌های جایزه نویسندگی اُ. هنری سالانه به ۲۰ داستان منتخب از میان داستان‌های منتشر شده به زبان انگلیسی در مجلات آمریکا و کانادا اهدا می‌شود. کتاب نیز هر ساله با راهبری یک سردبیر از میان داستان‌های منتشر شده در همین نشریات که باید حتما به زبان انگلیسی باشد، انتخاب و در قالب یک مجموعه گردآوری می‌شود.

در بخشی از این کتاب با عنوان مزرعه ماسه سنگی اثر جان آپدایک آمده است:

تاکنون این همه به آنجا آمده و رفته بودند، اتوبوس حداکثر یک ساعتی تأخیر داشت و حالا آن‌قدر برای آمدن آن به جاده خاکستری خیره شده بودند که چشمان‌شان می‌سوخت و او به این موضوع فکر می‌کرد که آنها اتوبوس را از دست داده و آنجا گیر افتاده‌اند. حتی این احتمال هم او را ناامید کرد. زندگی در این فضا از او فردی متفاوت ساخته بود. گاهی چنان لجباز و سرسخت می‌شد که کسی جلودارش نبود و گاهی نسبت به حقارتی که همیشه از آن گله داشت بی‌حس و بی‌اهمیت می‌شد. برای کم شدن زمان طاقت‌فرسای انتظار با مادر چاق خود با آن کلاه آفتابی حصیری و همراهان دراز و بی‌قواره‌اش، قیچی‌ها و بیل، بازی می‌کرد. سال‌ها بعد، حتی او توانست با مادرش به این افکار بخندد، به آن سفرهای ناشیانه داغ و سوزان برای کاشتن یک ردیف از درختانی که بیشتر آنها هرگز رشد نکردند، یا با خارها و پیچک‌ها پر شدند و یا توسط یک عابر مشتاق در جای خود محکم شدند. اما، چندتا از کاج‌ها، شاید شش یا هفت‌تا هنوز در قلعه کنار جاده زنده بودند، اشباحی با سرهای پشمالو بلندتر از دکل کشتی که در باد به این‌طرف و آن‌طرف می‌رفتند. حالا همین جاده کثیف، بزرگ و پر ترافیک شده بود و ایستگاه اتوبوسی که به واشنگتن می‌رسید مدت‌ها بود که به خاطر سودآور نبودن متروکه و رها شده بود.

سپتامبر پنج سال بعد، زمانی‌که آنها نقل مکان کردند، جویی به دانشکده رفت و در واقع هرگز برنگشت. همان موقع با یک سال بالایی ازدواج کرد و بعد از فارغ التحصیلی به شهر نیویورک رفت. یکی دیگر از رؤیاهای مادرش، همراه با آن مزرعه به عنوان بهشت، این بود که پسرش شاعر شود؛ جویی به بهترین شکلی که می‌توانست، این کار قهرمانانه را انجام داد، کار کردن در یک آژانس تبلیغاتی و اختصاص دادن وقتش به جستجو برای عبارت‌ها و تمثیل‌های جالب که مردم را به خرید کردن تحریک می‌کرد، که از بالا از یک دنیای افسانه‌ای به آنها اجازه می‌داد که خرید کنند (ص.۱۷).

گفت وگو با مردگان ترجمه زهرا سلیمی به تازگی در ۲۶۴ صفحه، شمارگان ۸۰۰ نسخه منتشر شده است.

منبع: ایرنا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *